آیا مشارکت واحد باید به صورت درونزاد در مدلهای بهینهسازی برنامهریزی انتقال توان بادی در نظر گرفته شود؟
Should unit commitment be endogenously included in wind power transmission planning optimisation models
تاریخ: ۲۰۱۴
پایگاه: IEEE Xplore
نام مجله: Renewable Power Generation
قیمت: ۲۰۰,۰۰۰ ریال
تعداد صفحات انگلیسی: ۹
تعداد صفحات فارسی: ۲۰
کد: ۳۰۳۸۶
چکیده فارسی
روشهای قدیمی اطلاعات مجموعههای زمانی یا شبیهسازی مونت کارلو که اغلب برای نمایش توان بادی در مدلهای برنامهریزی انتقال به کار میروند باعث مشکلات بهینهسازی مقیاس وسیع میگردند. چنانچه تکنیکهای پیشرفتهای برای متغیر بودن باد و مدیریت عدم قطعیت پیشبینی باد در نظر گرفته شود، که در واقع این کار متناظر است با آنکه قالب زمانیهای تحلیلهای جداگانۀ “عملیات زمان واقعی” و “برنامهریزی بلند مدت” باهم ادغام شوند، آنگاه پیچیدگی چنین مسائلی هرچه بیشتر افزایش مییابد. به منظور بررسی آثار احتمال فرمول مدل برنامهریزی انتقال تکنیکهای پیشرفتۀ پیشبینی باد و نیز تعیین اینکه آیا دقت مدلهای دیگر برنامهریزی بهینۀ انتقال با بار محاسباتی مقیاس بسیار وسیع همخوانی دارد یا نه، در اینجا یک مدل زمانبندی تصادفی عدد صحیح ترکیبی ارائه میشود.نتایج حاکی از آن است که مدلسازی پخش بار (توان) تنها در یک زیر مجموعۀ کوچکی از شاخههای شبکه که به اتصالات اصلی و مکانهای منعطف/ غیرمنعطف تولید مرسوم مربوط میشوند، به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار میگیرد. همچنین تحلیل حساسیت مدل پیشنهاد میکند که حتی در نفوذهای شدید بادی، چنین اختلافات مدلسازی پخش بار ممکن است تحتالشعاع اثر عدم قطعیت عمومی فرار بودن قسمت سوخت و پروفیل تقاضا قرار گیرد که از ویژگیهای ذاتی مسائل برنامهریزی بلند مدت است. چنین مصالحاتی دارای ارتباط عملی قابل توجهی با بسیاری از محققانی است که در حال حاضر فرمولهای این نوع مسائل بهینهسازی را بررسی میکنند.
چکیده انگلیسی
The historical time series data or Monte Carlo simulation approaches that are often used to represent wind power in transmission planning models will lead to large-scale optimisation problems. The complexity of such problems will be further compounded if advanced techniques for wind variability and wind forecast uncertainty management are also endogenously included, corresponding to a merging of the traditionally separate `real-time operations’ and `long-term planning’ analysis timeframes in power system analysis. A stochastic mixed-integer scheduling model is applied here to investigate the likely transmission planning model formulation impacts of advanced wind forecast techniques, and to determine whether any additional optimal transmission planning model precisions offered justify the associated very-large-scale computational burden. Results indicate that power-flow modelling is only significantly influenced in a small subset of the network branches associated with major interconnections and flexible/inflexible conventional generation locations. Model sensitivity analysis also suggests that even at high wind penetrations, such power-flow modelling differences may be overshadowed by the impact of general uncertainty in fuel price volatility and demand profile that is systemic to long-term planning problems. Such trade-offs have significant practical relevance to the many researchers currently investigating formulations of this class of optimisation problem
مشخصات استنادی
Burke, D. J., Tuohy, A., Dillon, J., & O’Malley, M. J. (2014). Should unit commitment be endogenously included in wind power transmission planning optimisation models?. Renewable Power Generation, IET, 8(2), 132-140
دانلود اصل مقاله
ویژگیهای مقاله آیا مشارکت واحد باید به صورت درونزاد در مدلهای بهینهسازی برنامهریزی انتقال توان بادی در نظر گرفته شود؟
مقاله “آیا مشارکت واحد باید به صورت درونزاد در مدلهای بهینهسازی برنامهریزی انتقال توان بادی در نظر گرفته شود؟” در سال ۲۰۱۴ در مجله Renewable Power Generation چاپ شده و در پایگاه اطلاعاتی IEEE Xplore نمایه شده است. این مقاله به بررسی شبیهسازی مونت کارلو، توان بادی در مدلهای برنامهریزی انتقال، تحلیل عملیات زمان واقعی و برنامهریزی بلند مدت پرداخته است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.