سندرم استکهلم چیست؟

سندرم استکهلم یک عارضه یا بیماری روانی است. شاید پیش آمده است که در زندگی خود یا اطرافیانتان افرادی را مشاهده نمایید که هرچند از طرف فردی مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می‌گیرد اما با این وجود وی این فرد را دوست دارد. احتمالاً نمونه رایج آن را در روابط زن و شوهری یا والد فرزندی دیده باشید. برای مثال، مردی دایم همسر خود را مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار می دهد اما زن با وجود این، همسر خود را ترک نمی کند و شاید چندین سال نیز با همین شرایط به زند گی خود ادامه دهد.

اگر نمی دانید چرا کسی که شما را آزار می دهد، شکنجه می کند و محدود می کند را دوست دارید حتماً این مطلب را بخوانید.

واژه شناسی سندرم استکهلم

وجه تسمیه یا دلیل نام گذاری این سندرم (استکهلم) به آن خاطر است که در سال ۱۹۷۳ در شهر استکهلم سوئد رویداد عجیبی اتفاق افتاد. چند سارق وارد بانکی شدند و کارمندان آن بانک را به گروگان گرفتند. گروگانگیری به مدت شش روز طول انجامید؛ بین پلیس و سارقان مسلح تبادل آتش صورت گرفت و سارقان گروگانها را سپر هجمه آتش پلیس قرار دادند تا پلیس به خاطر اینکه آسیبی به گروگانها نرسد شلیک را متوقف نماید؛ در نهایت شلیک متوقف شد و در پایان بدون اینکه آسیبی به دو طرف برسد این غائله ختم شد.

پس از اتمام گروگانگیری، اتفاقات عجیبی افتاد. گروگان‌هایی که شش روز در دست سارقان اسیر بودند بدون آنکه از طرف آنها تهدید شده باشند به طرفداری از آنها پرداختند. آنها نه تنها در دادگاه علیه گروگانگیرها شهادت ندادند بلکه از رفتارهای پلیس شکایت کردند. جالب تر آنکه یکی از گروگان‌ها با سردسته گروه سارقین روابط عاطفی پیدا کرد و بعد ها با وی نیز ازدواج نمود!!

نحوه رخداد این سندرم چگونه است؟

در سندرم اسستکهلم نیت قبلی برای ایجاد رابطه دوستی نه در فرد شکنجه گر و نه در فرد قربانی وجود ندارد. مثلا در مورد گروگان و سارق، ذهن طرفین به دنبال بقاست و در این حالت است که سندرم استکهلم شکل می گیرد. روانشناسان می گویند فرد قربانی، به دوران نوزادی خود باز می گردد و در وضعیت وابستگی فرو می رود. در مقابل، فرد گروگانگیر نیز ناخودآگاه نقش مادری را به خود می گیرد که می خواهد در مقابل تمامی تهدیدات از کودک خود محافظت کند!

وقتی فرد شکنجه گر یا گروگانگیر، به قربانی خود اندکی محبت نشان می دهد، قربانی آنها را به عنوان خصایص مثبت وی درک می نماید. مثلاً، وقتی گروگانگیر به قربانی خود اجازه استحمام، غذا خوردن، و دستشویی رفتن را می دهد راه برای بروز عارضه سندرم استکهلم باز می‌شود. شاید گروگانگیر مدتی از گذشته تاریک خود حرف زند و موجب بروز احساس همدردی قربانی خود شود. نکته بسیار مهم این است که در سندرم استکهلم، قربانی برای اینکه نجات یابد همه چیز را از دریچه چشم گروگانگیر خود می‌بیند و سعی می کند هر آنچه که او را خوشحال می‌کند انجام دهد. یقیناً چنین رفتارهای مثبت از سوی قربانی، چرخه ارایه رفتارهای مثبت بین گروگانگیر و قربانی را به وجود می آورد و آنها را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک می کند.

برخی ویژگی های علمی سندرم استکهلم

 – احساسات مثبت فرد مبتلا به عارضه نسبت به فرد شکنجه گر

 – احساسات منفی وی نسبت به افرادی که سعی در نجات او از دست فرد شکنجه گر دارند

 – احساسات مثبت فرد شکنجه گر به فرد قربانی

 – رفتارهای حمایتی قربانی از فرد شکنجه گر

/انتهای پیام/