در مطالب قبلی نقدها و تحلیل‌هایی را درباره نقاشی جیغ اثر ادوارد مونک، نقاشی شب پرستاره اثر ون گوگ، و نقاشی تداوم حافظه اثر سالوادور دالی خواندید. در این مطلب نیز جنبش فوتوریسم مورد بررسی قرار گرفته است.

نقاشی‌هایی که قبل از قرن بیستم کشیده شده‌اند عمدتاً شامل مناظر و پرتره‌هایی بودند که سکون در آن‌ها غالب بود. نقاشی‌ها مملو از محیط های طبیعی خالی از هر چیزی یا افراد ایستاده یا نشسته بودند که به سمت نقاش ژست گرفته‌اند. اما با شروع قرن بیستم انقلابی در تاریخ هنر به وقوع پیوست و هنرمندان مدرن سعی کردند تصاویر جدیدی در بوم‌های نقاشی خو ترسیم کنند و جنبش فوتوریسم (آینده نگری) در به تصویر کشیدن زمان و حرکت پیشتاز شد.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر جیاکومو بالا

جنبش فوتوریسم (آینده نگری)

جنبش فوتوریسم (آینده نگری) یکی از جنبش‌های هنری اوایل قرن بیستم بود. مرکز این جنبش در ایتالیا بود و در کشورهای دیگر از جمله روسیه نیز فعالیت داشتند. فوتوریست‌ها در بسیاری از زمینه‌ها مانند ادبیات، نقاشی، مجسمه‌سازی، سفالگری، تئاتر، موسیقی، معماری و حتی آشپزی فعالیت داشته‌اند اما عمده تأثیر آن‌ها در نقاشی خود را نشان داد. فیلیپو توماسو مارینتی با بیانیه فوتوریسم را در سال ۱۹۰۹ در روزنامه فیگارو منتشر کرد و فعالیت جنبش را رسماً آغاز کرد. در آن بیانیه مارینتی نوشته بود که فوتوریست‌ها از هنر گذشته بیزارند و دغدغه‌های اصلی این جنبش پویایی، سرعت و تکنولوژی است.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر جیاکومو بالا

زمان و حرکت در جنبش فوتوریسم (آینده نگری) : حرکت ضمنی در هنر

در ابتدای قرن بیستم تغییرات سریعی در زندگی مردم پدید آمد، از جمله وسایل حمل و نقل همانند ماشین، قطار  و کشتی‌های اقیانوس پیما سرعت را به زندگی مردم آورد. هنرمندان مدرن نیز درصدد آمدند تا این تغییرات را در هنر وارد کنند اما آن‌ها برای این کار نمی‌توانستند از روش‌های قدیمی که نقاشان گذشته به وجود آورده بودند استفاده کنند. دو نقاش معروف ایتالیایی یعنی اومبرتو بوچونی و جیاکومو بالا با تکنیک‌های جدیدی که ابداع کردند پایه‌های فوتوریسم را ریختند.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر جیاکومو بالا

نقاشان فوتوریست با متون نوشته شده در کتاب مورتی در سال ۱۹۰۹ که عباراتی همچون “ماشین های بخار شگفت انگیز”، “لوکوموتیوهای بزرگ” و “پرواز هواپیماهای بی‌موتور” برانگیخته شده و الهام گرفتند. آن‌ها  درصدد بودند تا حرکت و زمان را به هر نحو ممکن وارد هنر خود کنند.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر جیاکومو بالا

الگوهای هندسی جیاکومو بالا از حرکت مثال‌های خوبی از حرکت در نقاشی های فوتوریست ها است. این نقاش بزرگترین نقاش این جنبش و به نوعی سردمدار آنان بود.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر جیاکومو بالا

 جنبش فوتوریسم (آینده نگری): ویژگی‌های اصلی

جنبش فوتوریسم (آینده نگری) چند فلسفه اساسی داشت که بر آن‌ها استوار بود. این نقاشان در درجه اول زمان و حرکت را وارد نقاشی کردند. همچنین نقاشی فوتوریست نیز همچون نقاشی کوبیست ها بسیار انتزاعی است. یکی دیگر از اهداف فوتوریسم این بود که احساس خود را دباره دنیای جدید و مدرن و شگفتی که از این دنیا داشتند را بیان کنند. از نظر فوتوریست‌ها دنیا در عرض چند سال به محیطی شگفت انگیز تبدیل شده بود و این شگفتی باید در نقاشی نیز دیده می‌شد.

یک نمونه از نقاشی‌های فوتوریسم اثر کریستوفر نوینسون