پژوهشگران همواره به دنبال این بوده‌اند که به عواملی دست یابند تا بتوانند میزان کار کردن کارکنان را بیشتر کنند. اگرچه تاکنون عوامل بسیاری در این زمینه به دست آمده است، اما نتایج پژوهش‌های جدید که در سال ۲۰۱۴ انجام گرفته است به یک عامل جدید و تا حدودی عجیب اشاره دارند.

احساس گناه: هیجانی که باعث می‌شود افراد بیشتر کار کنند

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد افرادی که احساس گناه بیش‌تری دارند، در بین سخت‌‌کوش‌ترین افراد قرار دارند. علاوه بر این افراد دارای احساس گناه، اخلاقی‌تر هستند و به احتمال زیاد به استفاده از مهارت‌های دیگران برای منافع شخصی خودشان مبادرت نمی‌کنند. این نتایج از تحقیقات چاپ‌شده در مجلۀ شخصیت و روان‌شناسی اجتماعی به‌دست آمده که در آن روان‌شناسان ۵ مطالعه برای بررسی تأثیرات احساس گناه بر عملکرد شغلی انجام داده‌اند. دکتر اسکات اس. ویلترموث، نویسندۀ اصلی این مقاله گفت:

از آنجائی‌که افراد دارای احساس گناه، نگران پیامدهای اقدامات خویش در رفاه دیگران هستند، اغلب در مقایسه با همکارانی که احساس گناه کم‌تری دارند، کار بیش‌تری را انجام می‌دهند، در نقش رهبری، مؤثرتر عمل می‌کنند و در موفقیت تیم‌ها یا کارهای مشارکتی که در آن درگیر هستند، نقش بسزایی ایفا می‌کنند.

با وجود این مزایا، افرادی که دارای احساس گناه هستند، ممکن است از کار کردن با افرادی که آن‌ها را شایسته‌تر از خودشان می‌یابند، اجتناب کنند. دکتر ویلترموث بیان کرد:

ممکن است شگفت‌انگیز باشد اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که این افراد به دنبال کسانی هستند که فاقد صلاحیت هستند و ممکن است همیشه هنگام انتخاب همکار، صلاحیت را در آن‌ها جستجو نکنند.

دلیل این کار ترس افراد دارای احساس گناه از زمین زدن دیگران و یا ایجاد دردسر برای همکاران بود. در مطالعات دیگر نتایج نشان داد که، افراد دارای احساس گناه، بیش‌تر به دنبال جبران عملکرد خودشان هستند نه این‌که از افراد مستعد در محل کار سواری بگیرند. به گفتۀ دکتر ویلترموث گرایش به احساس گناه، بروز رفتار غیر‌اخلاقی را کاهش می‌دهد. افراد داری احساس گناه بالا وظیفه‌شناس و با‌وجدان هستند. آن‌ها کم‌تر از تخصص دیگران سوء استفاده می‌کنند و از مزایای مالی به دلیل نگرانی از اقدامات خود بر رفاه دیگران، چشم‌پوشی می‌کنند. دکتر ویلترموث اظهار می‌دارد:

با وجود این‌که افراد دارای احساس گناه بالا می‌ترسند که با پذیرش موقعیت‌های رهبری خود را در معرض تضییع حقوق هم‌تیمی‌های خود قرار دهند، مدیران سعی می‌کنند افرادی که مستعد احساس گناه بیش‌تری هستند را برای مشارکت و حتی نقش‌ رهبری در تیم‌ها، برگزینند.