مدل خودارزشیابی‌های مرکزی، یک مدل کلی و یکپارچه از صفات شخصیتی است که در سال ۱۹۹۷ توسط جاج، لوکی و دورهام معرفی گردید. خود ارزشیابی‌های مرکزی شامل ارزشیابی‌های اساسی هستند که افراد درباره خودشان، جهان و دیگران دارند. خود ارزشیابی‌های مرکزی عقاید شخص درباره توانمندی‌ها (کنترل زندگی) و کفایت‌هایش (عملکرد، فرایند مقابله، موفقیت) را در‌بر می‌گیرند. جاج و همکاران به منظور طراحی مدل خودارزشیابی‌های مرکزی از چهار صفت خاص شامل: عزت نفس، کانون کنترل، روان‌نژد گرایی و خود کارآمدی کلی استفاده نمودند. تاکنون پژوهشگران خود ارزشیابی‌های مرکزی را به‌طور غیرمستقیم و با رجوع به مقیاس صفاتی که تشکیل دهنده این سازه هستند، اندازه‌گیری می‌کردند اما آن‌گونه که جاج و همکاران استدلال می‌کنند، برای اندازه‌گیری این سازه بهتر است از مقیاس‌های کوتاه‌تر و مقیاس‌هایی که به‌طور مستقیم این سازه را اندازه‌گیری می‌کنند، استفاده کرد. با وب سایت دانلود پرسشنامه ایران تحقیق همراه باشید.

معرفی پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی (CSES)

جاج و همکاران در سال ۲۰۰۳ به ساخت ابزاری ۱۲ ماده‌ای تحت عنوان پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی (CSES) همت گماشتند. به منظور ساخت این مقیاس، آن‌ها ابتدا ۶۵ ماده تهیه کردند. این ماده‌ها به نحوی تولید شدند که کلیات صفات خودارزشیابی‌های مرکزی را پوشش دهند و به نحوی نوشته شدند که ارزشیابی از خود ارزشمندی کنترل بر محیط، برخورداری از قابلیت و شایستگی برای کسب موفقیت و سازگاری هیجانی را در بر می‌گیرند. برای انتخاب ماده‌های مناسب براساس چهار ملاک شامل محتوای مناسب هر ماده؛ همبستگی بین ماده‌ها؛ همبستگی هر ماده با خشنودی شغلی، خشنودی از زندگی و عملکرد شغلی؛ و کوتاه بودن آزمون عمل شد. این مقیاس مقدماتی روی نمونه اول اجرا شد و بدین طریق ۱۲ ماده باقی مانده که در مقیاس نهایی برای اندازه‌گیری خودارزشیابی‌های مرکزی استفاده شدند.

نمره گذاری پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی (CSES)

همکاران ما در بخش روانشناسی موسسه ایران تحقیق اقدام به آماده سازی نمره گذاری کامل پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی (CSES) کرده‌اند. همچنین روایی و پایایی کامل به همراه رفرنس‌های معتبر ایرانی و خارجی نیز در فایل آماده شده وجود دارد.